कविता-कर्णेलको कवि

साह्रै गुनासो छ उसको

मसित,

त्यसैले त अचेल,

ऊ आउँदैन मेरो कोठामा

सुनाउँदै मलाई

आफ्नो नयाँ कविता ।

ऊ कर्णेलको घरमा जान्छ

र उसको बगैचामा बसेर फूलको कविता लेख्छ ।

दु:खसित डराउँछ

त्यसैले दु:खको कविता लेख्दैन ऊ,

बदमाश ।

आजै बिहान

सडकमा ऊ भेटियो,

उभियो एक छिनलाई मेरो अगाडि

गहिरिएर हेर्‍यो मेरो अनुहारमा

र घृणा गर्‍यो मलाई ।

मैले पनि नचिनेझैँ गरिदिएँ उसलाई,

त्यसपछि

 ऊ पनि केही नबोली कर्णेलको घरमा गयो

कर्णेलको बगैचाका फूलहरु हेर्दै कविता लेख्न ।

यो कविता

उसैले त लेखेको हो ।