कविता-जिन्दगीलाई

तिमी चश्मा लगाएर हेर्छौ

म नाङ्गो आँखाले हेर्छु ।

तिमी पन्जा लगाएको हातले छाम्छौ

म नाङ्गो हातले स्पर्श गर्छु ।

तिमी बूट लगाएर कुल्चँदै हिँड्छौ

म रित्तो पाइतालाले टेक्छु ।

तिमी मन्दिरमा पूजा गर्छौ

                           म अँध्यारो कोठामा कुपी बालेर पर्खन्छु ।

आ-आफ्नो क्षमता

आ-आफ्नो हैसियत

आ-आफ्नो सोचको कुरा हो मित्र,

आत्तिएर भाग्छौ प्राय: जिन्दगीसित तिमी

र म सधैँ झगडा गर्छु जिन्दगीसित ।

(२०५२।९।११ मंगलबार)(गोरखापत्रमा २०६६ जेठ ३० शनिवारमा प्रकाशित ।)